DE MENS
Iedereen is fotogeniek! Alleen is het bij de één makkelijker vast te leggen dan bij de ander. Het vraagt vooral verdieping en interesse in elkaar. Het maken van een mooi portret is altijd een bijzondere ervaring, het is een proces in twee richtingen. Zonder een goed contact ontstaat dit niet. Soms is het veel praten en weinig foto’s, soms veel foto’s en het in stilte laten gebeuren.
Met groepsportretten werkt het toch vaak anders. Dat is vaak een happening waarbij je als fotograaf de aandacht van iedereen moet zien te vangen. Juist voor een groepsportret kan de locatie een bijzondere extra dimensie geven aan het eindresultaat.
Waar mensen samenkomen, daar wordt informatie uitgewisseld. Het naar elkaar luisteren, van elkaar leren én elkaar ontmoeten zijn de voornaamste doelen op een congres. Als fotograaf kun je daarbij geen storende factor zijn. Ik gebruik dan ook meestal bestaand licht en sluip bijna geruisloos en onmerkbaar in het rond.
Naast het (betaalde) werken in opdracht vind ik het van belang ook mensen te steunen waar het allemaal minder goed voor de wind gaat. Dit kan zijn in de (geestelijke) gezondheidszorg of het met mijn fotografie steunen van mensen die huis en haard hebben moeten verlaten door oorlogsituaties. Juist dan is het van belang dat mensen een gezicht, een naam, een verhaal krijgen.
